ตรวจรักษาเรียบร้อยในวันที่ 1 เมษายน 2554
ตัดสินใจอย่างมุ่งมั่นจะ "ผ่าตัด" ออกค่ะ (ตอบเสียงดังฟังชัดมากกกก) 5555+
หมดจึงนัดมาเจาะเลือด
รอวันที่ประจำเดือนมาแล้วเข้าพบแพทย์อีกครั้งเพื่อทำการนัดวันผ่าตัดครั้งนี้
หลังจากนั้น 7 วันก็ได้ทำการลงนัดเพื่อผ่าตัด
เมื่อถึงวันนัดให้ทำการงดน้ำงดอาหารหลังเที่ยงคืน
จนรุ่งเช้ามาโรงพยาบาลก็ห้ามมีสิ่งใดตกถึงท้อง
ก็เดินทางมาโรงพยาบาลมากับคุณสามี มาถึงก็ทำบัตรผู้ป่วยใน จองห้องพัก
ทำสัญญาว่าจะเข้ารับการผ่าตัด ได้สายรัดข้อมือมา 1 อัน กะมีรถเข็นมาเกยถึงที่
หลังจากนั้นก็ได้เข้าห้องพัก พยาบาลมาแจ้งว่าได้คิวตอน 16.00 น.
แต่ตอนนี้มาเตรียมร่างกายกันก่อน
1. เปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อกลายเป็นผู้ป่วยแบบเต็มตัว
2. พยาบาลวัดไข้ วัดความดัน มีรถเข็นเข้ามาพร้อมกับเครื่องมือมากมาย
3. โดนสวนทวารเพื่อให้ขับถ่ายของเสียในร่างกายออกมาให้หมด
4. น้องสาวโดนบวชชีเกลี้ยงเลย (แต่ขั้นตอนนี้รู้อยู่แล้วจึงทำมาตั้งแต่เมื่อคืน ปฏิบัติการเองกะคุณสามี)
5. เจาะน้ำเกลือ ใส่สายปัสสาวะ นอนนิ่งๆ เริ่มมีการเคลื่อนไหวร่างกายน้อยลง
6. โทรศัพท์คอนเฟิร์ม "ตัดไส้ติ่ง" ด้วยเลย
คุณพ่อ คุณแม่ คุณแม่สามี มาถึงโรงพยาบาล มารอกันอย่างใจจดใจจ่อ
ทุกเสียงที่ได้ยินออกมาคือ "ไม่เป็นไรนะลูก" แต่เราก็ไม่ได้ตื่นเต้นไรเลย
ไม่รู้สึกเหมือนคนจะโดนผ่าตัดเลย จิงๆๆ คุณแม่ออกอาการเป็นห่วงเรามาก
ทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที ก็บอกแม่ว่า "ไม่เป็นไรค่ะ แค่แปบเดียวเอง เดี๋ยวนู๋ก็มาละ"
ขณะนั้นเวลา 11.50 น. โห!! ต้องนอนรอนานเลยเหรอเนี่ย
แต่ที่ไหนได้คุณหมอที่ทำการรักษามียกเลิกเคส 12.00 น. เคสนั้นจึงยกให้เราแทน
เวลาขณะนั้นพยาบาลเข้ามาบอกว่า "พร้อมไหมค่ะ ถ้าพร้อมเรียกรถเลยนะค่ะ"
สิ้นเสียงพยาบาลคนนั้น รถเข็นผู้ป่วยมารออยู่หน้าห้อง ไงมาเร็วขนานนี้???
ขั้นตอนการเคลื่อนย้ายในตอนนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็ว
กระพริบตาทีเดียวไหงมานอนอยู่ในห้องผ่าตัดแล้ว.....5555+
พอคุณบุรุษพยาบาลเข็นเตียงมาโดยมีคุณแม่ที่คอยเกาะข้างรถเข็นมาตลอด
น้ำตาไหลด้วย อย่างกะลูกป่วยหนัก
(เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่เลย จิงๆๆ รักแม่ที่สุดในโลกเล๊ยยยยยยยยยย)
คุณพ่อ คุณสามี วิ่งตามมาด้วย
แต่คุณบุรุษพยาบาลเข็นเร็วมากอะ
ตอนนั้นพอผ่านเข้าประตูห้องผ่าตัดที่เปิดรออยู่เหมือนผ่านเข้ามายังอีกโลก โลกหนึ่ง ยังไงไม่รู้
ประตูห้องผ่าตัดถูกปิดลง รถเข็นที่เข็มมาจอดอยู่หน้าห้องผ่าตัดที่มีห้องเยอะมาก
สำหรับการผ่าตัดแต่ละประเภท
และก็เห็นคุณหมอที่รักษาออกมาจากห้องๆ หนึ่งใส่ชุดสีเขียว สวมหมวกเตรียมพร้อมแล้ว
ประตูสองบานถูกเปิดออกพร้อมกัน รถเข็นที่นอนอยู่ถูกเข็นเข้าไปอย่างรวดเร็ว
โดนยกตัวจากเตียงหนึ่งไปยังอีกเตียงหนึ่งโดยทันที ถูกล็อคขาและแขนทั้ง 2 ข้าง
เครื่องวัดความดันแบบปลายนิ้วถูกหนีบเข้าที่นิ้วนางข้างซ้าย มีการเจาะเลือดปลายนิ้ว
ใส่หมวดคลุมผมสีเขียว พยาบาลในห้องประมาณ 5 คน รุมล้อมบริเวณนั้น
อากาศภายในห้องหนาวมากกกก...
หมอดมยาเดินเข้ามาถามสาระทุกข์สุขดิบ ถามชื่อ-นามสกุล น้ำหนัก ส่วนสูง อายุ
เป็นอะไรถึงมาผ่าตัด แล้วผ่าตัดอะไรบ้าง กลัวไหม
หมอบอกว่าให้นอนนิ่ง หายใจลึกๆๆ...........................
-----ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น